jórsalafari
Old Norse
Etymology
From Jórsalir (“Jerusalem”) + fari (“farer”).
Noun
jórsalafari m
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | jórsalafari | jórsalafarinn | jórsalafarar | jórsalafararnir |
| accusative | jórsalafara | jórsalafarann | jórsalafara | jórsalafarana |
| dative | jórsalafara | jórsalafaranum | jórsalafǫrum | jórsalafǫrunum |
| genitive | jórsalafara | jórsalafarans | jórsalafara | jórsalafaranna |
Descendants
- Norwegian Nynorsk: jorsalfar, jorsalfare
See also
- jórsalaferð
- jórsalafǫr
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “jórsalafari”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 234; also available at the Internet Archive