jocatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of jocō.
Participle
jocātus (feminine jocāta, neuter jocātum); first/second-declension participle
- alternative form of iocātus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | jocātus | jocāta | jocātum | jocātī | jocātae | jocāta | |
| genitive | jocātī | jocātae | jocātī | jocātōrum | jocātārum | jocātōrum | |
| dative | jocātō | jocātae | jocātō | jocātīs | |||
| accusative | jocātum | jocātam | jocātum | jocātōs | jocātās | jocāta | |
| ablative | jocātō | jocātā | jocātō | jocātīs | |||
| vocative | jocāte | jocāta | jocātum | jocātī | jocātae | jocāta | |