jonassen
Dutch
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈjoːˌnɑ.sə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: jo‧nas‧sen
Verb
jonassen
- (transitive) to grab (someone) by the hands and feet and swing or throw (him or her) upward repeatedly, done as a game or as hazing
Conjugation
| Conjugation of jonassen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | jonassen | |||
| past singular | jonaste | |||
| past participle | gejonast | |||
| infinitive | jonassen | |||
| gerund | jonassen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | jonas | jonaste | ||
| 2nd person sing. (jij) | jonast, jonas2 | jonaste | ||
| 2nd person sing. (u) | jonast | jonaste | ||
| 2nd person sing. (gij) | jonast | jonaste | ||
| 3rd person singular | jonast | jonaste | ||
| plural | jonassen | jonasten | ||
| subjunctive sing.1 | jonasse | jonaste | ||
| subjunctive plur.1 | jonassen | jonasten | ||
| imperative sing. | jonas | |||
| imperative plur.1 | jonast | |||
| participles | jonassend | gejonast | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||