jubatus
Latin
Adjective
jubātus (feminine jubāta, neuter jubātum); first/second-declension adjective
- alternative form of iubatus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | jubātus | jubāta | jubātum | jubātī | jubātae | jubāta | |
| genitive | jubātī | jubātae | jubātī | jubātōrum | jubātārum | jubātōrum | |
| dative | jubātō | jubātae | jubātō | jubātīs | |||
| accusative | jubātum | jubātam | jubātum | jubātōs | jubātās | jubāta | |
| ablative | jubātō | jubātā | jubātō | jubātīs | |||
| vocative | jubāte | jubāta | jubātum | jubātī | jubātae | jubāta | |
References
- “jubatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- jubatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.