kíkja

Icelandic

Etymology

Cognate with Swedish kika.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈcʰiːca]
    Rhymes: -iːca

Verb

kíkja (weak verb, third-person singular past indicative kíkti, supine kíkt)

  1. (intransitive) to look; peek; peer; peep
    Synonym: gægjast

Conjugation

kíkja – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að kíkja
supine sagnbót kíkt
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 kíkjandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég kíki kíkti kíki kíkti
þú kíkir kíktir kíkir kíktir
hann, hún, það kíkir kíkti kíki kíkti
plural við kíkjum kíktum kíkjum kíktum
þið kíkið kíktuð kíkið kíktuð
þeir, þær, þau kíkja kíktu kíki kíktu
imperative boðháttur
singular þú kík (þú), kíktu
plural þið kíkið (þið), kíkiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms

  • kíkja á
  • kíkja í glas

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.