kólfur
Icelandic
Etymology
From Old Norse kolfr, from Proto-Germanic *kulbaz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʰoulvʏr/
- Rhymes: -oulvʏr
Noun
kólfur m (genitive singular kólfs, nominative plural kólfar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kólfur | kólfurinn | kólfar | kólfarnir |
| accusative | kólf | kólfinn | kólfa | kólfana |
| dative | kólfi | kólfinum | kólfum | kólfunum |
| genitive | kólfs | kólfsins | kólfa | kólfanna |
Derived terms
- maískólfur (“corncob”)