könnyít

Hungarian

Etymology

könnyű (easy; light) +‎ -ít (verb-forming suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkøɲːiːt]
  • Hyphenation: köny‧nyít
  • Rhymes: -iːt

Verb

könnyít

  1. (transitive, of burden, weight) to lighten, unburden (something: -n/-on/-en/-ön)
    könnyít a lelkénto unburden one's soul
  2. (transitive, of pain, difficulty) to ease, alleviate, lessen

Conjugation

Conjugation of könnyít
Click for archaic forms 1st person sg 2nd person sg
informal
3rd person sg,
2nd p. sg formal
1st person pl 2nd person pl
informal
3rd person pl,
2nd p. pl formal
indica­tive indica­tive pre­sent indef. könnyítek könnyítesz könnyít könnyítünk könnyítetek könnyítenek
def. könnyítem könnyíted könnyíti könnyítjük könnyítitek könnyítik
2nd obj könnyítelek
past indef. könnyítettem könnyítettél könnyített könnyítettünk könnyítettetek könnyítettek
def. könnyítettem könnyítetted könnyítette könnyítettük könnyítettétek könnyítették
2nd obj könnyítettelek
future
Future is expressed with a present-tense verb with a completion-marking prefix and/or a time adverb, or—more explicitly—with the infinitive plus the conjugated auxiliary verb fog, e.g. könnyíteni fog.
archaic
preterite
indef. könnyíték könnyítél könnyíte könnyíténk könnyítétek könnyítének
def. könnyítém könnyítéd könnyíté könnyíténk könnyítétek könnyíték
2nd obj könnyítélek
archaic past Two additional past tenses: the present and the (current) past forms followed by vala (volt), e.g. könnyít vala, könnyített vala/volt.
archaic future indef. könnyítendek könnyítendesz könnyítend könnyítendünk könnyítendetek könnyítendenek
def. könnyítendem könnyítended könnyítendi könnyítendjük könnyítenditek könnyítendik
2nd obj könnyítendelek
condi­tional pre­sent indef. könnyítenék könnyítenél könnyítene könnyítenénk könnyítenétek könnyítenének
def. könnyíteném könnyítenéd könnyítené könnyítenénk
(or könnyítenők)
könnyítenétek könnyítenék
2nd obj könnyítenélek
past Indicative past forms followed by volna, e.g. könnyített volna
sub­junc­tive sub­junc­tive pre­sent indef. könnyítsek könnyíts or
könnyítsél
könnyítsen könnyítsünk könnyítsetek könnyítsenek
def. könnyítsem könnyítsd or
könnyítsed
könnyítse könnyítsük könnyítsétek könnyítsék
2nd obj könnyítselek
(archaic) past Indicative past forms followed by légyen, e.g. könnyített légyen
infinitive könnyíteni könnyítenem könnyítened könnyítenie könnyítenünk könnyítenetek könnyíteniük
other
forms
verbal noun present part. past part. future part. adverbial participle causative
könnyítés könnyítő könnyített könnyítendő könnyítve (könnyítvén) könnyíttet
The archaic passive conjugation had the same -(t)at/-(t)et suffix as the causative, followed by -ik in the 3rd-person singular
(and the concomitant changes in conditional and subjunctive mostly in the 1st- and 3rd-person singular like with other traditional -ik verbs).
Potential conjugation of könnyít
Click for archaic forms 1st person sg 2nd person sg
informal
3rd person sg,
2nd p. sg formal
1st person pl 2nd person pl
informal
3rd person pl,
2nd p. pl formal
indica­tive indica­tive pre­sent indef. könnyíthetek könnyíthetsz könnyíthet könnyíthetünk könnyíthettek könnyíthetnek
def. könnyíthetem könnyítheted könnyítheti könnyíthetjük könnyíthetitek könnyíthetik
2nd obj könnyíthetlek
past indef. könnyíthettem könnyíthettél könnyíthetett könnyíthettünk könnyíthettetek könnyíthettek
def. könnyíthettem könnyíthetted könnyíthette könnyíthettük könnyíthettétek könnyíthették
2nd obj könnyíthettelek
archaic
preterite
indef. könnyítheték könnyíthetél könnyíthete könnyítheténk könnyíthetétek könnyíthetének
def. könnyíthetém könnyíthetéd könnyítheté könnyítheténk könnyíthetétek könnyítheték
2nd obj könnyíthetélek
archaic past Two additional past tenses: the present and the (current) past forms followed by vala (volt), e.g. könnyíthet vala, könnyíthetett vala/volt.
archaic future indef. könnyíthetendek
or könnyítandhatok
könnyíthetendesz
or könnyítandhatsz
könnyíthetend
or könnyítandhat
könnyíthetendünk
or könnyítandhatunk
könnyíthetendetek
or könnyítandhattok
könnyíthetendenek
or könnyítandhatnak
def. könnyíthetendem
or könnyítandhatom
könnyíthetended
or könnyítandhatod
könnyíthetendi
or könnyítandhatja
könnyíthetendjük
or könnyítandhatjuk
könnyíthetenditek
or könnyítandhatjátok
könnyíthetendik
or könnyítandhatják
2nd obj könnyíthetendelek
or könnyítandhatlak
condi­tional pre­sent indef. könnyíthetnék könnyíthetnél könnyíthetne könnyíthetnénk könnyíthetnétek könnyíthetnének
def. könnyíthetném könnyíthetnéd könnyíthetné könnyíthetnénk
(or könnyíthetnők)
könnyíthetnétek könnyíthetnék
2nd obj könnyíthetnélek
past Indicative past forms followed by volna, e.g. könnyíthetett volna
sub­junc­tive sub­junc­tive pre­sent indef. könnyíthessek könnyíthess or
könnyíthessél
könnyíthessen könnyíthessünk könnyíthessetek könnyíthessenek
def. könnyíthessem könnyíthesd or
könnyíthessed
könnyíthesse könnyíthessük könnyíthessétek könnyíthessék
2nd obj könnyíthesselek
(archaic) past Indicative past forms followed by légyen, e.g. könnyíthetett légyen
infinitive (könnyíthetni) (könnyíthetnem) (könnyíthetned) (könnyíthetnie) (könnyíthetnünk) (könnyíthetnetek) (könnyíthetniük)
other
forms
positive adjective negative adjective adverbial participle
könnyíthető könnyíthetetlen (könnyíthetve / könnyíthetvén)

Derived terms

  • könnyítés
  • könnyítget
  • könnyíthető
  • könnyíttet

(With verbal prefixes):

Further reading

  • könnyít in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.