megkönnyít

Hungarian

Etymology

meg- +‎ könnyít, from könnyű +‎ -ít.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈmɛkːøɲːiːt]
  • Hyphenation: meg‧köny‧nyít
  • Rhymes: -iːt

Verb

megkönnyít

  1. (transitive) to ease, to facilitate (to make easy), unburden
    Antonym: megnehezít

Conjugation

Conjugation of megkönnyít
Click for archaic forms 1st person sg 2nd person sg
informal
3rd person sg,
2nd p. sg formal
1st person pl 2nd person pl
informal
3rd person pl,
2nd p. pl formal
indica­tive indica­tive pre­sent indef. megkönnyítek megkönnyítesz megkönnyít megkönnyítünk megkönnyítetek megkönnyítenek
def. megkönnyítem megkönnyíted megkönnyíti megkönnyítjük megkönnyítitek megkönnyítik
2nd obj megkönnyítelek
past indef. megkönnyítettem megkönnyítettél megkönnyített megkönnyítettünk megkönnyítettetek megkönnyítettek
def. megkönnyítettem megkönnyítetted megkönnyítette megkönnyítettük megkönnyítettétek megkönnyítették
2nd obj megkönnyítettelek
future
Future is expressed with a present-tense verb with a completion-marking prefix and/or a time adverb, or—more explicitly—with the infinitive plus the conjugated auxiliary verb fog, e.g. meg fog könnyíteni.
archaic
preterite
indef. megkönnyíték megkönnyítél megkönnyíte megkönnyíténk megkönnyítétek megkönnyítének
def. megkönnyítém megkönnyítéd megkönnyíté megkönnyíténk megkönnyítétek megkönnyíték
2nd obj megkönnyítélek
archaic past Two additional past tenses: the present and the (current) past forms followed by vala (volt), e.g. megkönnyít vala, megkönnyített vala/volt.
archaic future indef. megkönnyítendek megkönnyítendesz megkönnyítend megkönnyítendünk megkönnyítendetek megkönnyítendenek
def. megkönnyítendem megkönnyítended megkönnyítendi megkönnyítendjük megkönnyítenditek megkönnyítendik
2nd obj megkönnyítendelek
condi­tional pre­sent indef. megkönnyítenék megkönnyítenél megkönnyítene megkönnyítenénk megkönnyítenétek megkönnyítenének
def. megkönnyíteném megkönnyítenéd megkönnyítené megkönnyítenénk
(or megkönnyítenők)
megkönnyítenétek megkönnyítenék
2nd obj megkönnyítenélek
past Indicative past forms followed by volna, e.g. megkönnyített volna
sub­junc­tive sub­junc­tive pre­sent indef. megkönnyítsek megkönnyíts or
megkönnyítsél
megkönnyítsen megkönnyítsünk megkönnyítsetek megkönnyítsenek
def. megkönnyítsem megkönnyítsd or
megkönnyítsed
megkönnyítse megkönnyítsük megkönnyítsétek megkönnyítsék
2nd obj megkönnyítselek
(archaic) past Indicative past forms followed by légyen, e.g. megkönnyített légyen
infinitive megkönnyíteni megkönnyítenem megkönnyítened megkönnyítenie megkönnyítenünk megkönnyítenetek megkönnyíteniük
other
forms
verbal noun present part. past part. future part. adverbial participle causative
megkönnyítés megkönnyítő megkönnyített megkönnyítendő megkönnyítve (megkönnyítvén)
The archaic passive conjugation had the same -(t)at/-(t)et suffix as the causative, followed by -ik in the 3rd-person singular
(and the concomitant changes in conditional and subjunctive mostly in the 1st- and 3rd-person singular like with other traditional -ik verbs).
The prefix can split from the verb stem, e.g. nem könnyít meg or meg is könnyít.
Potential conjugation of megkönnyít
Click for archaic forms 1st person sg 2nd person sg
informal
3rd person sg,
2nd p. sg formal
1st person pl 2nd person pl
informal
3rd person pl,
2nd p. pl formal
indica­tive indica­tive pre­sent indef. megkönnyíthetek megkönnyíthetsz megkönnyíthet megkönnyíthetünk megkönnyíthettek megkönnyíthetnek
def. megkönnyíthetem megkönnyítheted megkönnyítheti megkönnyíthetjük megkönnyíthetitek megkönnyíthetik
2nd obj megkönnyíthetlek
past indef. megkönnyíthettem megkönnyíthettél megkönnyíthetett megkönnyíthettünk megkönnyíthettetek megkönnyíthettek
def. megkönnyíthettem megkönnyíthetted megkönnyíthette megkönnyíthettük megkönnyíthettétek megkönnyíthették
2nd obj megkönnyíthettelek
archaic
preterite
indef. megkönnyítheték megkönnyíthetél megkönnyíthete megkönnyítheténk megkönnyíthetétek megkönnyíthetének
def. megkönnyíthetém megkönnyíthetéd megkönnyítheté megkönnyítheténk megkönnyíthetétek megkönnyítheték
2nd obj megkönnyíthetélek
archaic past Two additional past tenses: the present and the (current) past forms followed by vala (volt), e.g. megkönnyíthet vala, megkönnyíthetett vala/volt.
archaic future indef. megkönnyíthetendek
or megkönnyítandhatok
megkönnyíthetendesz
or megkönnyítandhatsz
megkönnyíthetend
or megkönnyítandhat
megkönnyíthetendünk
or megkönnyítandhatunk
megkönnyíthetendetek
or megkönnyítandhattok
megkönnyíthetendenek
or megkönnyítandhatnak
def. megkönnyíthetendem
or megkönnyítandhatom
megkönnyíthetended
or megkönnyítandhatod
megkönnyíthetendi
or megkönnyítandhatja
megkönnyíthetendjük
or megkönnyítandhatjuk
megkönnyíthetenditek
or megkönnyítandhatjátok
megkönnyíthetendik
or megkönnyítandhatják
2nd obj megkönnyíthetendelek
or megkönnyítandhatlak
condi­tional pre­sent indef. megkönnyíthetnék megkönnyíthetnél megkönnyíthetne megkönnyíthetnénk megkönnyíthetnétek megkönnyíthetnének
def. megkönnyíthetném megkönnyíthetnéd megkönnyíthetné megkönnyíthetnénk
(or megkönnyíthetnők)
megkönnyíthetnétek megkönnyíthetnék
2nd obj megkönnyíthetnélek
past Indicative past forms followed by volna, e.g. megkönnyíthetett volna
sub­junc­tive sub­junc­tive pre­sent indef. megkönnyíthessek megkönnyíthess or
megkönnyíthessél
megkönnyíthessen megkönnyíthessünk megkönnyíthessetek megkönnyíthessenek
def. megkönnyíthessem megkönnyíthesd or
megkönnyíthessed
megkönnyíthesse megkönnyíthessük megkönnyíthessétek megkönnyíthessék
2nd obj megkönnyíthesselek
(archaic) past Indicative past forms followed by légyen, e.g. megkönnyíthetett légyen
infinitive (megkönnyíthetni) (megkönnyíthetnem) (megkönnyíthetned) (megkönnyíthetnie) (megkönnyíthetnünk) (megkönnyíthetnetek) (megkönnyíthetniük)
other
forms
positive adjective negative adjective adverbial participle
megkönnyíthető megkönnyíthetetlen (megkönnyíthetve / megkönnyíthetvén)
The prefix can split from the verb stem, e.g. nem könnyíthet meg or meg is könnyíthet.

Derived terms

  • megkönnyítés

Further reading

  • megkönnyít in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.