köttur
See also: køttur
Icelandic
Etymology
Inherited from Old Norse kǫttr.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʰœhtʏr/
- Rhymes: -œhtʏr
Noun
köttur m (genitive singular kattar, nominative plural kettir)
- a cat
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | köttur | kötturinn | kettir | kettirnir |
| accusative | kött | köttinn | ketti, köttu1 | kettina |
| dative | ketti | kettinum | köttum | köttunum |
| genitive | kattar | kattarins | katta | kattanna |
1Archaic or literary.
Derived terms
- ekki upp í nös á ketti (“insufficient, not enough to fill a cat's nostril”)
- fara í hund og kött
- fara í hund og kött (“to go haywire”)
- fara í kringum eins og köttur í kringum heitan graut (“to beat around the bush”)
- flækingsköttur
- ganga um einhvers staðar eins og grár köttur, vera eins og grár köttur einhvers staðar (“be a frequent visitor somewhere, be always hanging around the place”)
- húsköttur
- í myrkri eru allir kettir gráir, allir kettir eru gráir í myrkri
- jólaköttur
- kattardýr
- kaupa köttinn í sekknum (“to be sold a pig in a poke”)
- leika sér að eins og köttur að mús (“to play cat and mouse”)
- stórköttur
- villiköttur