stórköttur
Icelandic
Etymology
From stór (“big”) + köttur (“cat”).
Noun
stórköttur m (genitive singular stórkattar, nominative plural stórkettir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | stórköttur | stórkötturinn | stórkettir | stórkettirnir |
| accusative | stórkött | stórköttinn | stórketti | stórkettina |
| dative | stórketti | stórkettinum | stórköttum | stórköttunum |
| genitive | stórkattar | stórkattarins | stórkatta | stórkattanna |