kıyın

Turkish

Etymology 1

From kıy- +‎ ın.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkɯjɯn/
  • Hyphenation: kı‧yın

Verb

kıyın

  1. second-person plural imperative of kıymak

Etymology 2

From kıyı +‎ -n.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɯˈjɯn/
  • Hyphenation: kı‧yın

Noun

kıyın

  1. second-person singular possessive of kıyı

Etymology 3

Cognate with Bashkir ҡыйын (qıyın, difficult), Kazakh қиын (qiyn, difficult), Turkmen kyn (difficult), Uyghur قىيىن (qiyin, difficult), etc.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɯˈjɯn/
  • Hyphenation: kı‧yın

Adjective

kıyın

  1. (colloquial) difficult, hard

Noun

kıyın (definite accusative kıyını, plural kıyınlar)

  1. (colloquial) cruelty

Further reading

  • kıyın”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu