kłótnik

Polish

Etymology

From kłócić +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkwut.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -utɲik
  • Syllabification: kłót‧nik

Noun

kłótnik m pers (female equivalent kłótnica)

  1. quarreler, brawler, wrangler, pettifogger
    Synonyms: awanturnik, furiat, piekielnik, pieniacz

Declension

Declension of kłótnik
singular plural
nominative kłótnik kłótnicy/kłótniki (deprecative)
genitive kłótnika kłótników
dative kłótnikowi kłótnikom
accusative kłótnika kłótników
instrumental kłótnikiem kłótnikami
locative kłótniku kłótnikach
vocative kłótniku kłótnicy

Further reading

  • kłótnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kłótnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.