kaken
Dutch
Pronunciation
Audio: (file) - Rhymes: -aːkən
Noun
kaken
- plural of kaak
Verb
kaken
- (transitive) to gib: the method of removing the gills and other internal organs of a herring for better conservation
Conjugation
| Conjugation of kaken (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kaken | |||
| past singular | kaakte | |||
| past participle | gekaakt | |||
| infinitive | kaken | |||
| gerund | kaken n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | kaak | kaakte | ||
| 2nd person sing. (jij) | kaakt, kaak2 | kaakte | ||
| 2nd person sing. (u) | kaakt | kaakte | ||
| 2nd person sing. (gij) | kaakt | kaakte | ||
| 3rd person singular | kaakt | kaakte | ||
| plural | kaken | kaakten | ||
| subjunctive sing.1 | kake | kaakte | ||
| subjunctive plur.1 | kaken | kaakten | ||
| imperative sing. | kaak | |||
| imperative plur.1 | kaakt | |||
| participles | kakend | gekaakt | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Norwegian Bokmål
Alternative forms
Noun
kaken m or f
- definite masculine singular of kake