kalapom
Hungarian
Etymology
kalap + -om (“my”, possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒlɒpom]
- Hyphenation: ka‧la‧pom
Noun
kalapom
- first-person singular single-possession possessive of kalap
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kalapom | — |
| accusative | kalapomat | — |
| dative | kalapomnak | — |
| instrumental | kalapommal | — |
| causal-final | kalapomért | — |
| translative | kalapommá | — |
| terminative | kalapomig | — |
| essive-formal | kalapomként | — |
| essive-modal | kalapomul | — |
| inessive | kalapomban | — |
| superessive | kalapomon | — |
| adessive | kalapomnál | — |
| illative | kalapomba | — |
| sublative | kalapomra | — |
| allative | kalapomhoz | — |
| elative | kalapomból | — |
| delative | kalapomról | — |
| ablative | kalapomtól | — |
| non-attributive possessive – singular |
kalapomé | — |
| non-attributive possessive – plural |
kalapoméi | — |