kallprata
Swedish
Etymology
kall (“cold”) + prata (“talk”)
Verb
kallprata (present kallpratar, preterite kallpratade, supine kallpratat, imperative kallprata)
- to small talk, to chatter, to engage in polite conversation (conversation with no real content)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kallprata | kallpratas | ||
| supine | kallpratat | kallpratats | ||
| imperative | kallprata | — | ||
| imper. plural1 | kallpraten | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | kallpratar | kallpratade | kallpratas | kallpratades |
| ind. plural1 | kallprata | kallpratade | kallpratas | kallpratades |
| subjunctive2 | kallprate | kallpratade | kallprates | kallpratades |
| present participle | kallpratande | |||
| past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.