kalmeskar
Ido
Etymology
kalma (“calm, still, placid”) + -eskar
Verb
kalmeskar (present tense kalmeskas, past tense kalmeskis, future tense kalmeskos, imperative kalmeskez, conditional kalmeskus)
- (intransitive) to calm
Conjugation
| present | past | future | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | kalmeskar | kalmeskir | kalmeskor | ||||
| tense | kalmeskas | kalmeskis | kalmeskos | ||||
| conditional | kalmeskus | — | — | ||||
| imperative | kalmeskez | — | — | ||||
| adjective active participle | kalmeskanta | kalmeskinta | kalmeskonta | ||||
| adverbial active participle | kalmeskante | kalmeskinte | kalmeskonte | ||||
| nominal active participle |
singular | kalmeskanto | kalmeskinto | kalmeskonto | |||
| plural | kalmeskanti | kalmeskinti | kalmeskonti | ||||
Antonyms
- varmeskar