kalmigar
Ido
Etymology
kalma (“calm, still, placid”) + -igar
Verb
kalmigar (present tense kalmigas, past tense kalmigis, future tense kalmigos, imperative kalmigez, conditional kalmigus)
- (transitive) to calm
Conjugation
| present | past | future | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | kalmigar | kalmigir | kalmigor | ||||
| tense | kalmigas | kalmigis | kalmigos | ||||
| conditional | kalmigus | — | — | ||||
| imperative | kalmigez | — | — | ||||
| adjective active participle | kalmiganta | kalmiginta | kalmigonta | ||||
| adverbial active participle | kalmigante | kalmiginte | kalmigonte | ||||
| nominal active participle |
singular | kalmiganto | kalmiginto | kalmigonto | |||
| plural | kalmiganti | kalmiginti | kalmigonti | ||||
| adjective passive participle | kalmigata | kalmigita | kalmigota | ||||
| adverbial passive participle | kalmigate | kalmigite | kalmigote | ||||
| nominal passive participle |
singular | kalmigato | kalmigito | kalmigoto | |||
| plural | kalmigati | kalmigiti | kalmigoti | ||||