kannan

See also: Kannan

Faroese

Etymology

From the verb kanna.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkanːan]

Noun

kannan f (genitive singular kannanar, plural kannanir)

  1. research, investigation

Declension

f2 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative kannan kannanin kannanir kannanirnar
accusative kannan kannanina kannanir kannanirnar
dative kannan kannanini kannanum kannanunum
genitive kannanar kannanarinnar kannana kannananna

Synonyms

Finnish

Etymology 1

Noun

kannan

  1. genitive singular of kanta

Verb

kannan

  1. first-person singular present indicative of kantaa

Etymology 2

Noun

kannan

  1. genitive singular of kanna

Swedish

Noun

kannan

  1. definite singular of kanna

Woiwurrung

Alternative forms

Noun

kannan

  1. digging stick[3][1][4][2]

References