kanning
See also: känning
Faroese
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʰanːɪŋk/
Noun
kanning f (genitive singular kanningar, plural kanningar)
Declension
| f6 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kanning | kanningin | kanningar | kanningarnar |
| accusative | kanning | kanningina | kanningar | kanningarnar |
| dative | kanning | kanningini | kanningum | kanningunum |
| genitive | kanningar | kanningarinnar | kanninga | kanninganna |