Estonian
Noun
kanne
- partitive plural of kann
Finnish
Etymology
From kantaa + -e.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɑnːeˣ/, [ˈkɑ̝nːe̞(ʔ)]
- Rhymes: -ɑnːe
- Syllabification(key): kan‧ne
- Hyphenation(key): kan‧ne
Noun
kanne
- (law) action, lawsuit
Declension
| Inflection of kanne (Kotus type 48*J/hame, nt-nn gradation)
|
| nominative
|
kanne
|
kanteet
|
| genitive
|
kanteen
|
kanteiden kanteitten
|
| partitive
|
kannetta
|
kanteita
|
| illative
|
kanteeseen
|
kanteisiin kanteihin
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kanne
|
kanteet
|
| accusative
|
nom.
|
kanne
|
kanteet
|
| gen.
|
kanteen
|
| genitive
|
kanteen
|
kanteiden kanteitten
|
| partitive
|
kannetta
|
kanteita
|
| inessive
|
kanteessa
|
kanteissa
|
| elative
|
kanteesta
|
kanteista
|
| illative
|
kanteeseen
|
kanteisiin kanteihin
|
| adessive
|
kanteella
|
kanteilla
|
| ablative
|
kanteelta
|
kanteilta
|
| allative
|
kanteelle
|
kanteille
|
| essive
|
kanteena
|
kanteina
|
| translative
|
kanteeksi
|
kanteiksi
|
| abessive
|
kanteetta
|
kanteitta
|
| instructive
|
—
|
kantein
|
| comitative
|
See the possessive forms below.
|
| first-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kanteeni
|
kanteeni
|
| accusative
|
nom.
|
kanteeni
|
kanteeni
|
| gen.
|
kanteeni
|
| genitive
|
kanteeni
|
kanteideni kanteitteni
|
| partitive
|
kannettani
|
kanteitani
|
| inessive
|
kanteessani
|
kanteissani
|
| elative
|
kanteestani
|
kanteistani
|
| illative
|
kanteeseeni
|
kanteisiini kanteihini
|
| adessive
|
kanteellani
|
kanteillani
|
| ablative
|
kanteeltani
|
kanteiltani
|
| allative
|
kanteelleni
|
kanteilleni
|
| essive
|
kanteenani
|
kanteinani
|
| translative
|
kanteekseni
|
kanteikseni
|
| abessive
|
kanteettani
|
kanteittani
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kanteineni
|
| second-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kanteesi
|
kanteesi
|
| accusative
|
nom.
|
kanteesi
|
kanteesi
|
| gen.
|
kanteesi
|
| genitive
|
kanteesi
|
kanteidesi kanteittesi
|
| partitive
|
kannettasi
|
kanteitasi
|
| inessive
|
kanteessasi
|
kanteissasi
|
| elative
|
kanteestasi
|
kanteistasi
|
| illative
|
kanteeseesi
|
kanteisiisi kanteihisi
|
| adessive
|
kanteellasi
|
kanteillasi
|
| ablative
|
kanteeltasi
|
kanteiltasi
|
| allative
|
kanteellesi
|
kanteillesi
|
| essive
|
kanteenasi
|
kanteinasi
|
| translative
|
kanteeksesi
|
kanteiksesi
|
| abessive
|
kanteettasi
|
kanteittasi
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kanteinesi
|
| first-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kanteemme
|
kanteemme
|
| accusative
|
nom.
|
kanteemme
|
kanteemme
|
| gen.
|
kanteemme
|
| genitive
|
kanteemme
|
kanteidemme kanteittemme
|
| partitive
|
kannettamme
|
kanteitamme
|
| inessive
|
kanteessamme
|
kanteissamme
|
| elative
|
kanteestamme
|
kanteistamme
|
| illative
|
kanteeseemme
|
kanteisiimme kanteihimme
|
| adessive
|
kanteellamme
|
kanteillamme
|
| ablative
|
kanteeltamme
|
kanteiltamme
|
| allative
|
kanteellemme
|
kanteillemme
|
| essive
|
kanteenamme
|
kanteinamme
|
| translative
|
kanteeksemme
|
kanteiksemme
|
| abessive
|
kanteettamme
|
kanteittamme
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kanteinemme
|
| second-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kanteenne
|
kanteenne
|
| accusative
|
nom.
|
kanteenne
|
kanteenne
|
| gen.
|
kanteenne
|
| genitive
|
kanteenne
|
kanteidenne kanteittenne
|
| partitive
|
kannettanne
|
kanteitanne
|
| inessive
|
kanteessanne
|
kanteissanne
|
| elative
|
kanteestanne
|
kanteistanne
|
| illative
|
kanteeseenne
|
kanteisiinne kanteihinne
|
| adessive
|
kanteellanne
|
kanteillanne
|
| ablative
|
kanteeltanne
|
kanteiltanne
|
| allative
|
kanteellenne
|
kanteillenne
|
| essive
|
kanteenanne
|
kanteinanne
|
| translative
|
kanteeksenne
|
kanteiksenne
|
| abessive
|
kanteettanne
|
kanteittanne
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kanteinenne
|
| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kanteensa
|
kanteensa
|
| accusative
|
nom.
|
kanteensa
|
kanteensa
|
| gen.
|
kanteensa
|
| genitive
|
kanteensa
|
kanteidensa kanteittensa
|
| partitive
|
kannettaan kannettansa
|
kanteitaan kanteitansa
|
| inessive
|
kanteessaan kanteessansa
|
kanteissaan kanteissansa
|
| elative
|
kanteestaan kanteestansa
|
kanteistaan kanteistansa
|
| illative
|
kanteeseensa
|
kanteisiinsa kanteihinsa
|
| adessive
|
kanteellaan kanteellansa
|
kanteillaan kanteillansa
|
| ablative
|
kanteeltaan kanteeltansa
|
kanteiltaan kanteiltansa
|
| allative
|
kanteelleen kanteellensa
|
kanteilleen kanteillensa
|
| essive
|
kanteenaan kanteenansa
|
kanteinaan kanteinansa
|
| translative
|
kanteekseen kanteeksensa
|
kanteikseen kanteiksensa
|
| abessive
|
kanteettaan kanteettansa
|
kanteittaan kanteittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kanteineen kanteinensa
|
|
Derived terms
Further reading
Anagrams
Hausa
Pronunciation
- IPA(key): /kán.nèː/
- (Standard Kano Hausa) IPA(key): [kán.nèː]
Verb
kannḕ (grade 4)
- to close one eye, to wink
Middle English
Noun
kanne
- alternative form of cane
Norwegian Bokmål
Etymology
From Old Norse kanna.
Noun
kanne f or m (definite singular kanna or kannen, indefinite plural kanner, definite plural kannene)
- a can (e.g. fuel can, watering can)
- a pot (e.g. coffee pot, teapot)
Derived terms
References
Norwegian Nynorsk
Etymology
From Old Norse kanna.
Noun
kanne f (definite singular kanna, indefinite plural kanner, definite plural kannene)
- a can (e.g. fuel can, watering can)
- a pot (e.g. coffee pot, teapot)
Derived terms
References
Saterland Frisian
Verb
kanne
- to know