kantincilik

Turkish

Etymology

From kantinci +‎ -lik.

Noun

kantincilik (definite accusative kantinciliği, plural kantincilikler)

  1. operation of a canteen

Declension

Declension of kantincilik
singular plural
nominative kantincilik kantincilikler
definite accusative kantinciliği kantincilikleri
dative kantinciliğe kantinciliklere
locative kantincilikte kantinciliklerde
ablative kantincilikten kantinciliklerden
genitive kantinciliğin kantinciliklerin