kaplan
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkaplan]
Noun
kaplan m anim
Declension
Declension of kaplan (hard masculine animate)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | kaplan | kaplané, kaplani |
genitive | kaplana | kaplanů |
dative | kaplanovi, kaplanu | kaplanům |
accusative | kaplana | kaplany |
vocative | kaplane | kaplané, kaplani |
locative | kaplanovi, kaplanu | kaplanech |
instrumental | kaplanem | kaplany |
Further reading
- “kaplan”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “kaplan”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
Estonian
Etymology
Borrowed from Medieval Latin, from Late Latin cappellānus.
Noun
kaplan (genitive kaplani, partitive kaplanit)
Declension
Declension of kaplan (ÕS type 2/õpik, no gradation) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | kaplan | kaplanid | |
accusative | nom. | ||
gen. | kaplani | ||
genitive | kaplanite | ||
partitive | kaplanit | kaplaneid | |
illative | kaplanisse | kaplanitesse kaplaneisse | |
inessive | kaplanis | kaplanites kaplaneis | |
elative | kaplanist | kaplanitest kaplaneist | |
allative | kaplanile | kaplanitele kaplaneile | |
adessive | kaplanil | kaplanitel kaplaneil | |
ablative | kaplanilt | kaplanitelt kaplaneilt | |
translative | kaplaniks | kaplaniteks kaplaneiks | |
terminative | kaplanini | kaplaniteni | |
essive | kaplanina | kaplanitena | |
abessive | kaplanita | kaplaniteta | |
comitative | kaplaniga | kaplanitega |
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish قپلان (kaplan, “leopard”), from Proto-Turkic *kaplan (“leopard; tiger”). Compare Old Turkic [script needed] (kaplan). Equivalent to kap (“to snatch, seize, catch”) + -lan (suffix denoting a wild, predatory animal). Compare aslan (“lion”), yılan (“snake”), sırtlan (“hyena”). Cognate with Kazakh қабылан (qabylan), Kyrgyz кабылан (kabılan) Turkmen gaplaň.
Pronunciation
Audio: (file)
Noun
kaplan (definite accusative kaplanı, plural kaplanlar)
Declension
|