karód
Hungarian
Etymology
From karó + -d (“your”, possessive suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒroːd]
- Hyphenation: ka‧ród
Noun
karód
- second-person singular single-possession possessive of karó
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | karód | — |
| accusative | karódat | — |
| dative | karódnak | — |
| instrumental | karóddal | — |
| causal-final | karódért | — |
| translative | karóddá | — |
| terminative | karódig | — |
| essive-formal | karódként | — |
| essive-modal | karódul | — |
| inessive | karódban | — |
| superessive | karódon | — |
| adessive | karódnál | — |
| illative | karódba | — |
| sublative | karódra | — |
| allative | karódhoz | — |
| elative | karódból | — |
| delative | karódról | — |
| ablative | karódtól | — |
| non-attributive possessive – singular |
karódé | — |
| non-attributive possessive – plural |
karódéi | — |