karod
Hungarian
Etymology
kar + -od (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒrod]
- Hyphenation: ka‧rod
Noun
karod
- second-person singular single-possession possessive of kar
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | karod | — |
| accusative | karodat | — |
| dative | karodnak | — |
| instrumental | karoddal | — |
| causal-final | karodért | — |
| translative | karoddá | — |
| terminative | karodig | — |
| essive-formal | karodként | — |
| essive-modal | karodul | — |
| inessive | karodban | — |
| superessive | karodon | — |
| adessive | karodnál | — |
| illative | karodba | — |
| sublative | karodra | — |
| allative | karodhoz | — |
| elative | karodból | — |
| delative | karodról | — |
| ablative | karodtól | — |
| non-attributive possessive – singular |
karodé | — |
| non-attributive possessive – plural |
karodéi | — |