English
Hamid Karzai, former President of Afghanistan, wearing a
karakul
Etymology
Named after the town Qorakoʻl, from Uzbek, meaning black lake.
Noun
karakul (plural karakuls)
- A sheep of a Central Asian breed.
- A type of hat made from the wool of these sheep.
1987, Bruce Chatwin, The Songlines, Vintage, published 1998, page 38:The karakul hats took me back to a stifling summer afternoon in Kiev and the memory of a squadron of Cossack cavalry exercising down a cobbled street […] .
Translations
type of hat
- Finnish: krimihattu
- Russian: кара́куль (ru) m (karákulʹ)
|
See also
Further reading
Finnish
Etymology
From Uzbek [Term?].
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɑrɑkul/, [ˈkɑ̝rɑ̝kul]
- Rhymes: -ɑrɑkul
- Syllabification(key): ka‧ra‧kul
- Hyphenation(key): ka‧ra‧kul
Noun
karakul
- synonym of karakullammas
Declension
| Inflection of karakul (Kotus type 5/risti, no gradation)
|
| nominative
|
karakul
|
karakulit
|
| genitive
|
karakulin
|
karakulien
|
| partitive
|
karakulia
|
karakuleja
|
| illative
|
karakuliin
|
karakuleihin
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
karakul
|
karakulit
|
| accusative
|
nom.
|
karakul
|
karakulit
|
| gen.
|
karakulin
|
| genitive
|
karakulin
|
karakulien
|
| partitive
|
karakulia
|
karakuleja
|
| inessive
|
karakulissa
|
karakuleissa
|
| elative
|
karakulista
|
karakuleista
|
| illative
|
karakuliin
|
karakuleihin
|
| adessive
|
karakulilla
|
karakuleilla
|
| ablative
|
karakulilta
|
karakuleilta
|
| allative
|
karakulille
|
karakuleille
|
| essive
|
karakulina
|
karakuleina
|
| translative
|
karakuliksi
|
karakuleiksi
|
| abessive
|
karakulitta
|
karakuleitta
|
| instructive
|
—
|
karakulein
|
| comitative
|
See the possessive forms below.
|
| first-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
karakulini
|
karakulini
|
| accusative
|
nom.
|
karakulini
|
karakulini
|
| gen.
|
karakulini
|
| genitive
|
karakulini
|
karakulieni
|
| partitive
|
karakuliani
|
karakulejani
|
| inessive
|
karakulissani
|
karakuleissani
|
| elative
|
karakulistani
|
karakuleistani
|
| illative
|
karakuliini
|
karakuleihini
|
| adessive
|
karakulillani
|
karakuleillani
|
| ablative
|
karakuliltani
|
karakuleiltani
|
| allative
|
karakulilleni
|
karakuleilleni
|
| essive
|
karakulinani
|
karakuleinani
|
| translative
|
karakulikseni
|
karakuleikseni
|
| abessive
|
karakulittani
|
karakuleittani
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
karakuleineni
|
| second-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
karakulisi
|
karakulisi
|
| accusative
|
nom.
|
karakulisi
|
karakulisi
|
| gen.
|
karakulisi
|
| genitive
|
karakulisi
|
karakuliesi
|
| partitive
|
karakuliasi
|
karakulejasi
|
| inessive
|
karakulissasi
|
karakuleissasi
|
| elative
|
karakulistasi
|
karakuleistasi
|
| illative
|
karakuliisi
|
karakuleihisi
|
| adessive
|
karakulillasi
|
karakuleillasi
|
| ablative
|
karakuliltasi
|
karakuleiltasi
|
| allative
|
karakulillesi
|
karakuleillesi
|
| essive
|
karakulinasi
|
karakuleinasi
|
| translative
|
karakuliksesi
|
karakuleiksesi
|
| abessive
|
karakulittasi
|
karakuleittasi
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
karakuleinesi
|
| first-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
karakulimme
|
karakulimme
|
| accusative
|
nom.
|
karakulimme
|
karakulimme
|
| gen.
|
karakulimme
|
| genitive
|
karakulimme
|
karakuliemme
|
| partitive
|
karakuliamme
|
karakulejamme
|
| inessive
|
karakulissamme
|
karakuleissamme
|
| elative
|
karakulistamme
|
karakuleistamme
|
| illative
|
karakuliimme
|
karakuleihimme
|
| adessive
|
karakulillamme
|
karakuleillamme
|
| ablative
|
karakuliltamme
|
karakuleiltamme
|
| allative
|
karakulillemme
|
karakuleillemme
|
| essive
|
karakulinamme
|
karakuleinamme
|
| translative
|
karakuliksemme
|
karakuleiksemme
|
| abessive
|
karakulittamme
|
karakuleittamme
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
karakuleinemme
|
| second-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
karakulinne
|
karakulinne
|
| accusative
|
nom.
|
karakulinne
|
karakulinne
|
| gen.
|
karakulinne
|
| genitive
|
karakulinne
|
karakulienne
|
| partitive
|
karakulianne
|
karakulejanne
|
| inessive
|
karakulissanne
|
karakuleissanne
|
| elative
|
karakulistanne
|
karakuleistanne
|
| illative
|
karakuliinne
|
karakuleihinne
|
| adessive
|
karakulillanne
|
karakuleillanne
|
| ablative
|
karakuliltanne
|
karakuleiltanne
|
| allative
|
karakulillenne
|
karakuleillenne
|
| essive
|
karakulinanne
|
karakuleinanne
|
| translative
|
karakuliksenne
|
karakuleiksenne
|
| abessive
|
karakulittanne
|
karakuleittanne
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
karakuleinenne
|
| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
karakulinsa
|
karakulinsa
|
| accusative
|
nom.
|
karakulinsa
|
karakulinsa
|
| gen.
|
karakulinsa
|
| genitive
|
karakulinsa
|
karakuliensa
|
| partitive
|
karakuliaan karakuliansa
|
karakulejaan karakulejansa
|
| inessive
|
karakulissaan karakulissansa
|
karakuleissaan karakuleissansa
|
| elative
|
karakulistaan karakulistansa
|
karakuleistaan karakuleistansa
|
| illative
|
karakuliinsa
|
karakuleihinsa
|
| adessive
|
karakulillaan karakulillansa
|
karakuleillaan karakuleillansa
|
| ablative
|
karakuliltaan karakuliltansa
|
karakuleiltaan karakuleiltansa
|
| allative
|
karakulilleen karakulillensa
|
karakuleilleen karakuleillensa
|
| essive
|
karakulinaan karakulinansa
|
karakuleinaan karakuleinansa
|
| translative
|
karakulikseen karakuliksensa
|
karakuleikseen karakuleiksensa
|
| abessive
|
karakulittaan karakulittansa
|
karakuleittaan karakuleittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
karakuleineen karakuleinensa
|
|
Derived terms
French
Noun
karakul m (plural karakuls)
- karakul