karakuł
Polish
Etymology
Borrowed from Uzbek, named after the town Qorakoʻl.
Pronunciation
- IPA(key): /kaˈra.kuw/
Audio: (file) - Rhymes: -akuw
- Syllabification: ka‧ra‧kuł
Noun
karakuł m animal
Declension
Declension of karakuł
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | karakuł | karakuły |
| genitive | karakuła | karakułów |
| dative | karakułowi | karakułom |
| accusative | karakuła | karakuły |
| instrumental | karakułem | karakułami |
| locative | karakule | karakułach |
| vocative | karakule | karakuły |
Derived terms
adjective
- karakułowy
noun
- karakuły
Further reading
- karakuł in Polish dictionaries at PWN