karakulak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish قره‌قولاق (kara-kulak, literally black ear), a calque of Persian سیاه‌گوش (siyâh-guš). Analysable as kara (black) +‎ kulak (ear).

Noun

karakulak (definite accusative karakulağı, plural karakulaklar)

  1. caracal

Declension

Declension of karakulak
singular plural
nominative karakulak karakulaklar
definite accusative karakulakı karakulakları
dative karakulaka karakulaklara
locative karakulakta karakulaklarda
ablative karakulaktan karakulaklardan
genitive karakulakın karakulakların
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular karakulakım karakulaklarım
2nd singular karakulakın karakulakların
3rd singular karakulakı karakulakları
1st plural karakulakımız karakulaklarımız
2nd plural karakulakınız karakulaklarınız
3rd plural karakulakları karakulakları
definite accusative
singular plural
1st singular karakulakımı karakulaklarımı
2nd singular karakulakını karakulaklarını
3rd singular karakulakını karakulaklarını
1st plural karakulakımızı karakulaklarımızı
2nd plural karakulakınızı karakulaklarınızı
3rd plural karakulaklarını karakulaklarını
dative
singular plural
1st singular karakulakıma karakulaklarıma
2nd singular karakulakına karakulaklarına
3rd singular karakulakına karakulaklarına
1st plural karakulakımıza karakulaklarımıza
2nd plural karakulakınıza karakulaklarınıza
3rd plural karakulaklarına karakulaklarına
locative
singular plural
1st singular karakulakımda karakulaklarımda
2nd singular karakulakında karakulaklarında
3rd singular karakulakında karakulaklarında
1st plural karakulakımızda karakulaklarımızda
2nd plural karakulakınızda karakulaklarınızda
3rd plural karakulaklarında karakulaklarında
ablative
singular plural
1st singular karakulakımdan karakulaklarımdan
2nd singular karakulakından karakulaklarından
3rd singular karakulakından karakulaklarından
1st plural karakulakımızdan karakulaklarımızdan
2nd plural karakulakınızdan karakulaklarınızdan
3rd plural karakulaklarından karakulaklarından
genitive
singular plural
1st singular karakulakımın karakulaklarımın
2nd singular karakulakının karakulaklarının
3rd singular karakulakının karakulaklarının
1st plural karakulakımızın karakulaklarımızın
2nd plural karakulakınızın karakulaklarınızın
3rd plural karakulaklarının karakulaklarının
Predicative forms
singular plural
1st singular karakulakım karakulaklarım
2nd singular karakulaksın karakulaklarsın
3rd singular karakulak
karakulaktır
karakulaklar
karakulaklardır
1st plural karakulakız karakulaklarız
2nd plural karakulaksınız karakulaklarsınız
3rd plural karakulaklar karakulaklardır