karanie

Polish

Etymology

From karać +‎ -anie.

Pronunciation

  • IPA(key): /kaˈra.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: ka‧ra‧nie

Noun

karanie n

  1. verbal noun of karać; punishment

Declension

See also

Further reading

  • karanie in Polish dictionaries at PWN