karanie
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /kaˈra.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: ka‧ra‧nie
Noun
karanie n
- verbal noun of karać; punishment
Declension
Declension of karanie
| singular | |
|---|---|
| nominative | karanie |
| genitive | karania |
| dative | karaniu |
| accusative | karanie |
| instrumental | karaniem |
| locative | karaniu |
| vocative | karanie |
See also
Further reading
- karanie in Polish dictionaries at PWN