karbin
Swedish
Etymology
Borrowed from French carabine. First attested in 1640. Doublet of karabinjär.
Pronunciation
- IPA(key): /karˈbiːn/
- Rhymes: -iːn
Noun
karbin c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | karbin | karbins |
| definite | karbinen | karbinens | |
| plural | indefinite | karbiner | karbiners |
| definite | karbinerna | karbinernas |
Derived terms
- automatkarbin (“assault rifle”)
- granatkarbin (“grenade launcher (as a stand-alone weapon)”)
References
- karbin in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
- karbin in Svensk ordbok (SO)
- karbin in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)
- karbin in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)
Anagrams
Tagalog
Etymology
Borrowed from English carbine, from French carabine. Doublet of karabina.
Pronunciation
- (Standard Tagalog) IPA(key): /kaɾˈbin/ [kɐɾˈbɪn̪]
- Rhymes: -in
- Syllabification: kar‧bin
Noun
karbín (Baybayin spelling ᜃᜇ᜔ᜊᜒᜈ᜔) (firearms)
- carbine, a rifle shorter in length and lighter in weight
- Synonym: karabina
- (colloquial) M1 Carbine
Further reading
- “karbin”, in KWF Diksiyonaryo ng Wikang Filipino, Komisyon sa Wikang Filipino, 2024
- “karbin”, in Pambansang Diksiyonaryo | Diksiyonaryo.ph, Manila, 2018