karikatúra
See also: karikatura
Hungarian
Etymology
From German Karikatur, from Italian caricatura (“caricature; exaggerating [the features of a person]”, literally “overloading”), from caricare (“to load”). With -úra ending.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒrikɒtuːrɒ]
Audio: (file) - Hyphenation: ka‧ri‧ka‧tú‧ra
- Rhymes: -rɒ
Noun
karikatúra (plural karikatúrák)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | karikatúra | karikatúrák |
| accusative | karikatúrát | karikatúrákat |
| dative | karikatúrának | karikatúráknak |
| instrumental | karikatúrával | karikatúrákkal |
| causal-final | karikatúráért | karikatúrákért |
| translative | karikatúrává | karikatúrákká |
| terminative | karikatúráig | karikatúrákig |
| essive-formal | karikatúraként | karikatúrákként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | karikatúrában | karikatúrákban |
| superessive | karikatúrán | karikatúrákon |
| adessive | karikatúránál | karikatúráknál |
| illative | karikatúrába | karikatúrákba |
| sublative | karikatúrára | karikatúrákra |
| allative | karikatúrához | karikatúrákhoz |
| elative | karikatúrából | karikatúrákból |
| delative | karikatúráról | karikatúrákról |
| ablative | karikatúrától | karikatúráktól |
| non-attributive possessive – singular |
karikatúráé | karikatúráké |
| non-attributive possessive – plural |
karikatúráéi | karikatúrákéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | karikatúrám | karikatúráim |
| 2nd person sing. | karikatúrád | karikatúráid |
| 3rd person sing. | karikatúrája | karikatúrái |
| 1st person plural | karikatúránk | karikatúráink |
| 2nd person plural | karikatúrátok | karikatúráitok |
| 3rd person plural | karikatúrájuk | karikatúráik |
Related terms
Further reading
- karikatúra in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.