karikera
Swedish
Etymology
Derived from Italian caricare.
Verb
karikera (present karikerar, preterite karikerade, supine karikerat, imperative karikera)
- caricature (represent someone in an exaggerated or distorted manner)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | karikera | karikeras | ||
| supine | karikerat | karikerats | ||
| imperative | karikera | — | ||
| imper. plural1 | karikeren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | karikerar | karikerade | karikeras | karikerades |
| ind. plural1 | karikera | karikerade | karikeras | karikerades |
| subjunctive2 | karikere | karikerade | karikeres | karikerades |
| present participle | karikerande | |||
| past participle | karikerad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Derived terms
- karikering