karjaprogona
Ingrian
Etymology
From karja (“flock”) + progona (“passage”).
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈkɑrjɑˌproɡonɑ/, [ˈkɑrjəˌpro̞ɡo̞n]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈkɑrjɑˌproɡoːnɑ/, [ˈkɑrjɑˌb̥ro̞kˑo̝ːnɑ]
- Rhymes: -oɡon, -oɡoːnɑ
- Hyphenation: kar‧ja‧pro‧go‧na
Noun
karjaprogona
Declension
| Declension of karjaprogona (type 3/kana, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | karjaprogona | karjaprogonat |
| genitive | karjaprogonan | karjaprogonoin |
| partitive | karjaprogonaa | karjaprogonoja |
| illative | karjaprogonaa | karjaprogonoihe |
| inessive | karjaprogonaas | karjaprogonois |
| elative | karjaprogonast | karjaprogonoist |
| allative | karjaprogonalle | karjaprogonoille |
| adessive | karjaprogonaal | karjaprogonoil |
| ablative | karjaprogonalt | karjaprogonoilt |
| translative | karjaprogonaks | karjaprogonoiks |
| essive | karjaprogonanna, karjaprogonaan | karjaprogonoinna, karjaprogonoin |
| exessive1) | karjaprogonant | karjaprogonoint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 431