karkia
Ingrian
Etymology
From Proto-Finnic *karkëda. Cognates include Finnish karkea and Estonian karge.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈkɑrkiɑ/, [ˈkɑrke̞]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈkɑrkiɑ/, [ˈkɑrkiɑ]
- Rhymes: -ɑrkeː, -ɑrkiɑ
- Hyphenation: kar‧ki‧a
Adjective
karkia (comparative karkiamp)
Declension
| Declension of karkia (type 3/kana, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | karkia | karkiat |
| genitive | karkian | karkioin |
| partitive | karkiaa | karkioja |
| illative | karkiaa | karkioihe |
| inessive | karkiaas | karkiois |
| elative | karkiast | karkioist |
| allative | karkialle | karkioille |
| adessive | karkiaal | karkioil |
| ablative | karkialt | karkioilt |
| translative | karkiaks | karkioiks |
| essive | karkianna, karkiaan | karkioinna, karkioin |
| exessive1) | karkiant | karkioint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 137