kartacz
Polish
Etymology
Borrowed from German Kartätsche, from Italian cartoccio.
Pronunciation
Audio: (file) - Rhymes: -artat͡ʂ
- Syllabification: kar‧tacz
Noun
kartacz m inan
Declension
Declension of kartacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kartacz | kartacze |
| genitive | kartacza | kartaczy |
| dative | kartaczowi | kartaczom |
| accusative | kartacz | kartacze |
| instrumental | kartaczem | kartaczami |
| locative | kartaczu | kartaczach |
| vocative | kartaczu | kartacze |
Derived terms
adjective
- kartaczowy
noun
- kartaczownica
Further reading
- kartacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kartacz in Polish dictionaries at PWN
- Leon Rzeszowski (1891) “kartacz”, in “Spis wyrazów ludowych z okolic Żywca”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 356