karuk
See also: Karuk
Hungarian
Etymology
kar + -uk (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒruk]
- Hyphenation: ka‧ruk
Noun
karuk
- third-person plural single-possession possessive of kar (in the sense “faculty” or “ensemble”)
Usage notes
For the possessive of kar in the sense “arm, lever”, see karjuk.
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | karuk | — |
| accusative | karukat | — |
| dative | karuknak | — |
| instrumental | karukkal | — |
| causal-final | karukért | — |
| translative | karukká | — |
| terminative | karukig | — |
| essive-formal | karukként | — |
| essive-modal | — | — |
| inessive | karukban | — |
| superessive | karukon | — |
| adessive | karuknál | — |
| illative | karukba | — |
| sublative | karukra | — |
| allative | karukhoz | — |
| elative | karukból | — |
| delative | karukról | — |
| ablative | karuktól | — |
| non-attributive possessive – singular |
karuké | — |
| non-attributive possessive – plural |
karukéi | — |
Polish
Etymology
Borrowed from Ukrainian кару́к (karúk) or карю́к (karjúk), from Russian карлу́к (karlúk),[1] whence French carlock.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈka.ruk/
Audio: (file) - Rhymes: -aruk
- Syllabification: ka‧ruk
Noun
karuk m inan
Declension
Declension of karuk
References
- ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “karuk”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
Further reading
- karuk in Polish dictionaries at PWN
Tetum
Adjective
karuk