keapje
West Frisian
Etymology
From Old Frisian kāpia, from Proto-Germanic *kaupōną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɪə̯pjə/
Verb
keapje
- to buy
Inflection
| Weak class 2 | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | keapje | |||
| 3rd singular past | keape | |||
| past participle | keape | |||
| infinitive | keapje | |||
| long infinitive | keapjen | |||
| gerund | keapjen n | |||
| auxiliary | hawwe | |||
| indicative | present tense | past tense | ||
| 1st singular | keapje | keape | ||
| 2nd singular | keapest | keapest | ||
| clitic form | keapesto | keapesto | ||
| 3rd singular | keapet | keape | ||
| plural | keapje | keapen | ||
| imperative | keapje | |||
| participles | keapjend | keape | ||
Derived terms
Further reading
- “keapje”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011