kebel
Hungarian
Etymology
Of unknown origin.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɛbɛl]
- Hyphenation: ke‧bel
- Rhymes: -ɛl
Noun
kebel (plural keblek)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | kebel | keblek |
accusative | keblet | kebleket |
dative | kebelnek | kebleknek |
instrumental | kebellel | keblekkel |
causal-final | kebelért | keblekért |
translative | kebellé | keblekké |
terminative | kebelig | keblekig |
essive-formal | kebelként | keblekként |
essive-modal | — | — |
inessive | kebelben | keblekben |
superessive | keblen | kebleken |
adessive | kebelnél | kebleknél |
illative | kebelbe | keblekbe |
sublative | kebelre | keblekre |
allative | kebelhez | keblekhez |
elative | kebelből | keblekből |
delative | kebelről | keblekről |
ablative | kebeltől | keblektől |
non-attributive possessive – singular |
kebelé | kebleké |
non-attributive possessive – plural |
kebeléi | keblekéi |
possessor | single possession | multiple possessions |
---|---|---|
1st person sing. | keblem | kebleim |
2nd person sing. | kebled | kebleid |
3rd person sing. | keble | keblei |
1st person plural | keblünk | kebleink |
2nd person plural | kebletek | kebleitek |
3rd person plural | keblük | kebleik |
Derived terms
- kebelbeli
- keblű
Compound words
Expressions
References
- ^ kebel in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN. (See also its 2nd edition.)
Further reading
- kebel in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.