keeletöin
Ingrian
Etymology
From keele- (“tongue”) + -töin.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈkeːletøi̯n/, [ˈkeːlʲətø̞̆i̯n]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈkeːletøi̯n/, [ˈke̝ːle̞d̥ø̞i̯n]
- Rhymes: -eːletøi̯n
- Hyphenation: kee‧le‧töin
Adjective
keeletöin (comparative keelettömämp)
- (often of animals) mute (not knowing how to speak)
Declension
| Declension of keeletöin (type 15/koitoin, tt-t gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | keeletöin | keelettömät |
| genitive | keelettömän | keelettömmiin |
| partitive | keeletöintä, keeletöint | keelettömmiä |
| illative | keelettömmää | keelettömmii |
| inessive | keelettömäs | keelettömis |
| elative | keelettömäst | keelettömist |
| allative | keelettömälle | keelettömille |
| adessive | keelettömäl | keelettömil |
| ablative | keelettömält | keelettömilt |
| translative | keelettömäks | keelettömiks |
| essive | keelettömännä, keelettömmään | keelettöminnä, keelettömmiin |
| exessive1) | keelettömänt | keelettömint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 162