Finnish
Etymology
Possibly from keikka + -ari or from Old Swedish *gīgare.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkei̯kɑri/, [ˈk̟e̞i̯kɑ̝ri]
- Rhymes: -eikɑri
- Syllabification(key): kei‧ka‧ri
- Hyphenation(key): kei‧ka‧ri
Noun
keikari
- A snob.
- A fop, dandy (man very concerned about his clothes and appearance).
Declension
| Inflection of keikari (Kotus type 6/paperi, no gradation)
|
| nominative
|
keikari
|
keikarit
|
| genitive
|
keikarin
|
keikarien keikareiden keikareitten
|
| partitive
|
keikaria
|
keikareita keikareja
|
| illative
|
keikariin
|
keikareihin
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
keikari
|
keikarit
|
| accusative
|
nom.
|
keikari
|
keikarit
|
| gen.
|
keikarin
|
| genitive
|
keikarin
|
keikarien keikareiden keikareitten
|
| partitive
|
keikaria
|
keikareita keikareja
|
| inessive
|
keikarissa
|
keikareissa
|
| elative
|
keikarista
|
keikareista
|
| illative
|
keikariin
|
keikareihin
|
| adessive
|
keikarilla
|
keikareilla
|
| ablative
|
keikarilta
|
keikareilta
|
| allative
|
keikarille
|
keikareille
|
| essive
|
keikarina
|
keikareina
|
| translative
|
keikariksi
|
keikareiksi
|
| abessive
|
keikaritta
|
keikareitta
|
| instructive
|
—
|
keikarein
|
| comitative
|
See the possessive forms below.
|
| first-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
keikarini
|
keikarini
|
| accusative
|
nom.
|
keikarini
|
keikarini
|
| gen.
|
keikarini
|
| genitive
|
keikarini
|
keikarieni keikareideni keikareitteni
|
| partitive
|
keikariani
|
keikareitani keikarejani
|
| inessive
|
keikarissani
|
keikareissani
|
| elative
|
keikaristani
|
keikareistani
|
| illative
|
keikariini
|
keikareihini
|
| adessive
|
keikarillani
|
keikareillani
|
| ablative
|
keikariltani
|
keikareiltani
|
| allative
|
keikarilleni
|
keikareilleni
|
| essive
|
keikarinani
|
keikareinani
|
| translative
|
keikarikseni
|
keikareikseni
|
| abessive
|
keikarittani
|
keikareittani
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
keikareineni
|
| second-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
keikarisi
|
keikarisi
|
| accusative
|
nom.
|
keikarisi
|
keikarisi
|
| gen.
|
keikarisi
|
| genitive
|
keikarisi
|
keikariesi keikareidesi keikareittesi
|
| partitive
|
keikariasi
|
keikareitasi keikarejasi
|
| inessive
|
keikarissasi
|
keikareissasi
|
| elative
|
keikaristasi
|
keikareistasi
|
| illative
|
keikariisi
|
keikareihisi
|
| adessive
|
keikarillasi
|
keikareillasi
|
| ablative
|
keikariltasi
|
keikareiltasi
|
| allative
|
keikarillesi
|
keikareillesi
|
| essive
|
keikarinasi
|
keikareinasi
|
| translative
|
keikariksesi
|
keikareiksesi
|
| abessive
|
keikarittasi
|
keikareittasi
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
keikareinesi
|
| first-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
keikarimme
|
keikarimme
|
| accusative
|
nom.
|
keikarimme
|
keikarimme
|
| gen.
|
keikarimme
|
| genitive
|
keikarimme
|
keikariemme keikareidemme keikareittemme
|
| partitive
|
keikariamme
|
keikareitamme keikarejamme
|
| inessive
|
keikarissamme
|
keikareissamme
|
| elative
|
keikaristamme
|
keikareistamme
|
| illative
|
keikariimme
|
keikareihimme
|
| adessive
|
keikarillamme
|
keikareillamme
|
| ablative
|
keikariltamme
|
keikareiltamme
|
| allative
|
keikarillemme
|
keikareillemme
|
| essive
|
keikarinamme
|
keikareinamme
|
| translative
|
keikariksemme
|
keikareiksemme
|
| abessive
|
keikarittamme
|
keikareittamme
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
keikareinemme
|
| second-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
keikarinne
|
keikarinne
|
| accusative
|
nom.
|
keikarinne
|
keikarinne
|
| gen.
|
keikarinne
|
| genitive
|
keikarinne
|
keikarienne keikareidenne keikareittenne
|
| partitive
|
keikarianne
|
keikareitanne keikarejanne
|
| inessive
|
keikarissanne
|
keikareissanne
|
| elative
|
keikaristanne
|
keikareistanne
|
| illative
|
keikariinne
|
keikareihinne
|
| adessive
|
keikarillanne
|
keikareillanne
|
| ablative
|
keikariltanne
|
keikareiltanne
|
| allative
|
keikarillenne
|
keikareillenne
|
| essive
|
keikarinanne
|
keikareinanne
|
| translative
|
keikariksenne
|
keikareiksenne
|
| abessive
|
keikarittanne
|
keikareittanne
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
keikareinenne
|
| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
keikarinsa
|
keikarinsa
|
| accusative
|
nom.
|
keikarinsa
|
keikarinsa
|
| gen.
|
keikarinsa
|
| genitive
|
keikarinsa
|
keikariensa keikareidensa keikareittensa
|
| partitive
|
keikariaan keikariansa
|
keikareitaan keikarejaan keikareitansa keikarejansa
|
| inessive
|
keikarissaan keikarissansa
|
keikareissaan keikareissansa
|
| elative
|
keikaristaan keikaristansa
|
keikareistaan keikareistansa
|
| illative
|
keikariinsa
|
keikareihinsa
|
| adessive
|
keikarillaan keikarillansa
|
keikareillaan keikareillansa
|
| ablative
|
keikariltaan keikariltansa
|
keikareiltaan keikareiltansa
|
| allative
|
keikarilleen keikarillensa
|
keikareilleen keikareillensa
|
| essive
|
keikarinaan keikarinansa
|
keikareinaan keikareinansa
|
| translative
|
keikarikseen keikariksensa
|
keikareikseen keikareiksensa
|
| abessive
|
keikarittaan keikarittansa
|
keikareittaan keikareittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
keikareineen keikareinensa
|
|
Synonyms
Derived terms
Further reading
Anagrams