Finnish
Etymology
Back-formation from keikkua; the word originally referred to a swaying or rocking object. It is uncertain how the modern meaning developed, but the similar sounding English gig may have had an influence.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkei̯kːɑ/, [ˈk̟e̞i̯kːɑ̝]
- Rhymes: -eikːɑ
- Syllabification(key): keik‧ka
- Hyphenation(key): keik‧ka
Noun
keikka
- gig (performing engagement by a musical group)
- (colloquial) gig (temporary job)
- (colloquial) job, task
- (colloquial) heist
Declension
| Inflection of keikka (Kotus type 9*A/kala, kk-k gradation)
|
| nominative
|
keikka
|
keikat
|
| genitive
|
keikan
|
keikkojen
|
| partitive
|
keikkaa
|
keikkoja
|
| illative
|
keikkaan
|
keikkoihin
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
keikka
|
keikat
|
| accusative
|
nom.
|
keikka
|
keikat
|
| gen.
|
keikan
|
| genitive
|
keikan
|
keikkojen keikkain rare
|
| partitive
|
keikkaa
|
keikkoja
|
| inessive
|
keikassa
|
keikoissa
|
| elative
|
keikasta
|
keikoista
|
| illative
|
keikkaan
|
keikkoihin
|
| adessive
|
keikalla
|
keikoilla
|
| ablative
|
keikalta
|
keikoilta
|
| allative
|
keikalle
|
keikoille
|
| essive
|
keikkana
|
keikkoina
|
| translative
|
keikaksi
|
keikoiksi
|
| abessive
|
keikatta
|
keikoitta
|
| instructive
|
—
|
keikoin
|
| comitative
|
See the possessive forms below.
|
| first-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
keikkani
|
keikkani
|
| accusative
|
nom.
|
keikkani
|
keikkani
|
| gen.
|
keikkani
|
| genitive
|
keikkani
|
keikkojeni keikkaini rare
|
| partitive
|
keikkaani
|
keikkojani
|
| inessive
|
keikassani
|
keikoissani
|
| elative
|
keikastani
|
keikoistani
|
| illative
|
keikkaani
|
keikkoihini
|
| adessive
|
keikallani
|
keikoillani
|
| ablative
|
keikaltani
|
keikoiltani
|
| allative
|
keikalleni
|
keikoilleni
|
| essive
|
keikkanani
|
keikkoinani
|
| translative
|
keikakseni
|
keikoikseni
|
| abessive
|
keikattani
|
keikoittani
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
keikkoineni
|
| second-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
keikkasi
|
keikkasi
|
| accusative
|
nom.
|
keikkasi
|
keikkasi
|
| gen.
|
keikkasi
|
| genitive
|
keikkasi
|
keikkojesi keikkaisi rare
|
| partitive
|
keikkaasi
|
keikkojasi
|
| inessive
|
keikassasi
|
keikoissasi
|
| elative
|
keikastasi
|
keikoistasi
|
| illative
|
keikkaasi
|
keikkoihisi
|
| adessive
|
keikallasi
|
keikoillasi
|
| ablative
|
keikaltasi
|
keikoiltasi
|
| allative
|
keikallesi
|
keikoillesi
|
| essive
|
keikkanasi
|
keikkoinasi
|
| translative
|
keikaksesi
|
keikoiksesi
|
| abessive
|
keikattasi
|
keikoittasi
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
keikkoinesi
|
| first-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
keikkamme
|
keikkamme
|
| accusative
|
nom.
|
keikkamme
|
keikkamme
|
| gen.
|
keikkamme
|
| genitive
|
keikkamme
|
keikkojemme keikkaimme rare
|
| partitive
|
keikkaamme
|
keikkojamme
|
| inessive
|
keikassamme
|
keikoissamme
|
| elative
|
keikastamme
|
keikoistamme
|
| illative
|
keikkaamme
|
keikkoihimme
|
| adessive
|
keikallamme
|
keikoillamme
|
| ablative
|
keikaltamme
|
keikoiltamme
|
| allative
|
keikallemme
|
keikoillemme
|
| essive
|
keikkanamme
|
keikkoinamme
|
| translative
|
keikaksemme
|
keikoiksemme
|
| abessive
|
keikattamme
|
keikoittamme
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
keikkoinemme
|
| second-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
keikkanne
|
keikkanne
|
| accusative
|
nom.
|
keikkanne
|
keikkanne
|
| gen.
|
keikkanne
|
| genitive
|
keikkanne
|
keikkojenne keikkainne rare
|
| partitive
|
keikkaanne
|
keikkojanne
|
| inessive
|
keikassanne
|
keikoissanne
|
| elative
|
keikastanne
|
keikoistanne
|
| illative
|
keikkaanne
|
keikkoihinne
|
| adessive
|
keikallanne
|
keikoillanne
|
| ablative
|
keikaltanne
|
keikoiltanne
|
| allative
|
keikallenne
|
keikoillenne
|
| essive
|
keikkananne
|
keikkoinanne
|
| translative
|
keikaksenne
|
keikoiksenne
|
| abessive
|
keikattanne
|
keikoittanne
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
keikkoinenne
|
| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
keikkansa
|
keikkansa
|
| accusative
|
nom.
|
keikkansa
|
keikkansa
|
| gen.
|
keikkansa
|
| genitive
|
keikkansa
|
keikkojensa keikkainsa rare
|
| partitive
|
keikkaansa
|
keikkojaan keikkojansa
|
| inessive
|
keikassaan keikassansa
|
keikoissaan keikoissansa
|
| elative
|
keikastaan keikastansa
|
keikoistaan keikoistansa
|
| illative
|
keikkaansa
|
keikkoihinsa
|
| adessive
|
keikallaan keikallansa
|
keikoillaan keikoillansa
|
| ablative
|
keikaltaan keikaltansa
|
keikoiltaan keikoiltansa
|
| allative
|
keikalleen keikallensa
|
keikoilleen keikoillensa
|
| essive
|
keikkanaan keikkanansa
|
keikkoinaan keikkoinansa
|
| translative
|
keikakseen keikaksensa
|
keikoikseen keikoiksensa
|
| abessive
|
keikattaan keikattansa
|
keikoittaan keikoittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
keikkoineen keikkoinensa
|
|
Derived terms
References
- ^ Forsberg, Ulla-Maija (2021) Stadin slangin etymologinen sanakirja [Etymological Dictionary of Helsinki Slang][1] (in Finnish) (online version; note: also includes other etymological sources; this source is labeled "SSES 2021"), Helsinki: Gaudeamus, →ISBN
Further reading
Anagrams
Swedish
Noun
keikka c
- (Finland, colloquial, music) gig
- Synonym: gig
Declension