kekszük
Hungarian
Etymology
keksz + -ük (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɛksyk]
- Hyphenation: kek‧szük
Noun
kekszük
- third-person plural single-possession possessive of keksz
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kekszük | — |
| accusative | kekszüket | — |
| dative | kekszüknek | — |
| instrumental | kekszükkel | — |
| causal-final | kekszükért | — |
| translative | kekszükké | — |
| terminative | kekszükig | — |
| essive-formal | kekszükként | — |
| essive-modal | kekszükül | — |
| inessive | kekszükben | — |
| superessive | kekszükön | — |
| adessive | kekszüknél | — |
| illative | kekszükbe | — |
| sublative | kekszükre | — |
| allative | kekszükhöz | — |
| elative | kekszükből | — |
| delative | kekszükről | — |
| ablative | kekszüktől | — |
| non-attributive possessive – singular |
kekszüké | — |
| non-attributive possessive – plural |
kekszükéi | — |