kesal

Indonesian

Etymology

Probably cognate with Javanese ꦏꦼꦱꦼꦭ꧀ (kesel, tired), from Old Javanese kĕsĕl (tiredness, fatigue, exhaustion; sad, distressed). Doublet of sesal.

Pronunciation

Adjective

kêsal (comparative lebih kesal, superlative paling kesal)

  1. annoyed
    Synonym: gedek

Verb

kêsal

  1. to annoy

Conjugation

Conjugation of kesal (meng-, absolute intransitive)
root kesal
active passive basic
imperative
emphatic
jussive
reflective1 ordinary
ordinary
nominative mengesal terkesal kesal kesallah
accusative / dative / locative mengesali terkesali dikesali kesali kesalilah
perfective causative / applicative2 mengesalkan terkesalkan dikesalkan kesalkan kesalkanlah
causative
nominative memperkesal terperkesal diperkesal perkesal perkesallah
accusative / dative / locative memperkesali terperkesali diperkesali perkesali perkesalilah
perfective causative / applicative2 memperkesalkan terperkesalkan diperkesalkan perkesalkan perkesalkanlah

1 There is another form of reflective passive verb with affixation of ke- -an which is not included in the table. This form is only attested in active voice without causative affixation of per-.
2 The -kan row is either causative or applicative. With transitive roots it mostly has applicative meaning.
Some of these forms do not normally exist or are rarely used in standard Indonesian. Some forms may also change meaning.

Derived terms

  • kekesalan

Further reading