kettlingur
Faroese
Etymology
From Old Norse ketlingr, equivalent to køttur (“a cat”) + -lingur (“diminutive suffix”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈt͡ʃʰɛʰtliŋkʊɹ/
- Rhymes: -ɛʰtliŋkʊɹ
Noun
kettlingur m (genitive singular kettlings, plural kettlingar)
Declension
| m6 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kettlingur | kettlingurin | kettlingar | kettlingarnir |
| accusative | kettling | kettlingin | kettlingar | kettlingarnar |
| dative | kettlingi | kettlinginum | kettlingum | kettlingunum |
| genitive | kettlings | kettlingsins | kettlinga | kettlinganna |
Icelandic
Etymology
From Old Norse ketlingr, equivalent to köttur (“a cat”) + -lingur (“diminutive suffix”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈcʰɛhtliŋkʏr/
- Rhymes: -ɛhtliŋkʏr
Noun
kettlingur m (genitive singular kettlings, nominative plural kettlingar)
- a kitten
- Við sáum tvo sæta kettlinga.
- We saw two cute kittens.
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kettlingur | kettlingurinn | kettlingar | kettlingarnir |
| accusative | kettling | kettlinginn | kettlinga | kettlingana |
| dative | kettlingi | kettlingnum | kettlingum | kettlingunum |
| genitive | kettlings | kettlingsins | kettlinga | kettlinganna |