kiált

Hungarian

Etymology

From an onomatopoeic (sound-imitative) root + -t (instantaneous suffix).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkijaːlt]
  • Hyphenation: ki‧ált
  • Homophone: kiállt
  • Rhymes: -aːlt

Verb

kiált

  1. (transitive) to shout (to give a single shout)

Conjugation

Conjugation of kiált
Click for archaic forms 1st person sg 2nd person sg
informal
3rd person sg,
2nd p. sg formal
1st person pl 2nd person pl
informal
3rd person pl,
2nd p. pl formal
indica­tive indica­tive pre­sent indef. kiáltok kiáltasz kiált kiáltunk kiáltotok kiáltanak
def. kiáltom kiáltod kiáltja kiáltjuk kiáltjátok kiáltják
2nd obj kiáltalak
past indef. kiáltottam kiáltottál kiáltott kiáltottunk kiáltottatok kiáltottak
def. kiáltottam kiáltottad kiáltotta kiáltottuk kiáltottátok kiáltották
2nd obj kiáltottalak
future
Future is expressed with a present-tense verb with a completion-marking prefix and/or a time adverb, or—more explicitly—with the infinitive plus the conjugated auxiliary verb fog, e.g. kiáltani fog.
archaic
preterite
indef. kiálték kiáltál kiálta kiáltánk kiáltátok kiáltának
def. kiáltám kiáltád kiáltá kiáltánk kiáltátok kiálták
2nd obj kiáltálak
archaic past Two additional past tenses: the present and the (current) past forms followed by vala (volt), e.g. kiált vala, kiáltott vala/volt.
archaic future indef. kiáltandok kiáltandasz kiáltand kiáltandunk kiáltandotok kiáltandanak
def. kiáltandom kiáltandod kiáltandja kiáltandjuk kiáltandjátok kiáltandják
2nd obj kiáltandalak
condi­tional pre­sent indef. kiáltanék kiáltanál kiáltana kiáltanánk kiáltanátok kiáltanának
def. kiáltanám kiáltanád kiáltaná kiáltanánk
(or kiáltanók)
kiáltanátok kiáltanák
2nd obj kiáltanálak
past Indicative past forms followed by volna, e.g. kiáltott volna
sub­junc­tive sub­junc­tive pre­sent indef. kiáltsak kiálts or
kiáltsál
kiáltson kiáltsunk kiáltsatok kiáltsanak
def. kiáltsam kiáltsd or
kiáltsad
kiáltsa kiáltsuk kiáltsátok kiáltsák
2nd obj kiáltsalak
(archaic) past Indicative past forms followed by légyen, e.g. kiáltott légyen
infinitive kiáltani kiáltanom kiáltanod kiáltania kiáltanunk kiáltanotok kiáltaniuk
other
forms
verbal noun present part. past part. future part. adverbial participle causative
kiáltás kiáltó kiáltott kiáltandó kiáltva (kiáltván)
The archaic passive conjugation had the same -(t)at/-(t)et suffix as the causative, followed by -ik in the 3rd-person singular
(and the concomitant changes in conditional and subjunctive mostly in the 1st- and 3rd-person singular like with other traditional -ik verbs).
Potential conjugation of kiált
Click for archaic forms 1st person sg 2nd person sg
informal
3rd person sg,
2nd p. sg formal
1st person pl 2nd person pl
informal
3rd person pl,
2nd p. pl formal
indica­tive indica­tive pre­sent indef. kiálthatok kiálthatsz kiálthat kiálthatunk kiálthattok kiálthatnak
def. kiálthatom kiálthatod kiálthatja kiálthatjuk kiálthatjátok kiálthatják
2nd obj kiálthatlak
past indef. kiálthattam kiálthattál kiálthatott kiálthattunk kiálthattatok kiálthattak
def. kiálthattam kiálthattad kiálthatta kiálthattuk kiálthattátok kiálthatták
2nd obj kiálthattalak
archaic
preterite
indef. kiálthaték kiálthatál kiálthata kiálthatánk kiálthatátok kiálthatának
def. kiálthatám kiálthatád kiálthatá kiálthatánk kiálthatátok kiálthaták
2nd obj kiálthatálak
archaic past Two additional past tenses: the present and the (current) past forms followed by vala (volt), e.g. kiálthat vala, kiálthatott vala/volt.
archaic future indef. kiálthatandok
or kiáltandhatok
kiálthatandasz
or kiáltandhatsz
kiálthatand
or kiáltandhat
kiálthatandunk
or kiáltandhatunk
kiálthatandotok
or kiáltandhattok
kiálthatandanak
or kiáltandhatnak
def. kiálthatandom
or kiáltandhatom
kiálthatandod
or kiáltandhatod
kiálthatandja
or kiáltandhatja
kiálthatandjuk
or kiáltandhatjuk
kiálthatandjátok
or kiáltandhatjátok
kiálthatandják
or kiáltandhatják
2nd obj kiálthatandalak
or kiáltandhatlak
condi­tional pre­sent indef. kiálthatnék kiálthatnál kiálthatna kiálthatnánk kiálthatnátok kiálthatnának
def. kiálthatnám kiálthatnád kiálthatná kiálthatnánk
(or kiálthatnók)
kiálthatnátok kiálthatnák
2nd obj kiálthatnálak
past Indicative past forms followed by volna, e.g. kiálthatott volna
sub­junc­tive sub­junc­tive pre­sent indef. kiálthassak kiálthass or
kiálthassál
kiálthasson kiálthassunk kiálthassatok kiálthassanak
def. kiálthassam kiálthasd or
kiálthassad
kiálthassa kiálthassuk kiálthassátok kiálthassák
2nd obj kiálthassalak
(archaic) past Indicative past forms followed by légyen, e.g. kiálthatott légyen
infinitive (kiálthatni) (kiálthatnom) (kiálthatnod) (kiálthatnia) (kiálthatnunk) (kiálthatnotok) (kiálthatniuk)
other
forms
positive adjective negative adjective adverbial participle
kiáltható kiálthatatlan (kiálthatva / kiálthatván)

Derived terms

(With verbal prefixes):

  • átkiált
  • bekiált
  • belekiált
  • elkiált
  • előkiált
  • felkiált
  • hátrakiált
  • idekiált
  • kikiált
  • közbekiált
  • lekiált
  • megkiált
  • odakiált
  • rákiált
  • visszakiált
  • kiabál (to keep shouting for some extended time)

References

  1. ^ kiált in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN.  (See also its 2nd edition.)

Further reading

  • kiált in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.