kiðlingur
Icelandic
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈcʰɪð.liŋkʏr/
Noun
kiðlingur m (genitive singular kiðlings, nominative plural kiðlingar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kiðlingur | kiðlingurinn | kiðlingar | kiðlingarnir |
| accusative | kiðling | kiðlinginn | kiðlinga | kiðlingana |
| dative | kiðlingi | kiðlingnum | kiðlingum | kiðlingunum |
| genitive | kiðlings | kiðlingsins | kiðlinga | kiðlinganna |