kið
Icelandic
Etymology
From Old Norse kið, from Proto-Germanic *kidją (“kid”).
Pronunciation
- IPA(key): /cʰɪːð/
- Rhymes: -ɪːð
Noun
kið n (genitive singular kiðs, nominative plural kið)
Declension
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | kið | kiðið | kið | kiðin |
accusative | kið | kiðið | kið | kiðin |
dative | kiði | kiðinu | kiðum | kiðunum |
genitive | kiðs | kiðsins | kiða | kiðanna |
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *kidją (“goatling, kid”).
Noun
kið n (genitive kiðs, plural kið)
Declension
neuter | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | kið | kiðit | kið | kiðin |
accusative | kið | kiðit | kið | kiðin |
dative | kiði | kiðinu | kiðjum | kiðjunum |
genitive | kiðs | kiðsins | kiðja | kiðjanna |