kiþ
Middle English
Noun
kiþ
- alternative form of kith
Old Swedish
Etymology
From Old Norse kið, from Proto-Germanic *kidją.
Noun
kiþ n
Declension
Declension of kiþ (strong ja-stem)
| neuter | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kiþ | kiþit | kiþ | kiþin |
| accusative | kiþ | kiþit | kiþ | kiþin |
| dative | kiþi | kiþinu, kiþeno | kiþiom | kiþiomin, kiþiomen |
| genitive | kiþs | kiþsins | kiþia | kiþianna |
Descendants
- Swedish: kid