kielnia
Polish
Etymology
From German Kelle + -nia, from Middle High German kelle, from Old High German kella.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkjɛl.ɲa/
- (Lesser Poland):
- (Western Lublin) IPA(key): [ˈkjɛlʲ.ɲa]
- (Eastern Lublin) IPA(key): [ˈkjɛlʲ.ɲa]
Audio: (file) - Rhymes: -ɛlɲa
- Syllabification: kiel‧nia
Noun
kielnia f
- trowel
- (hunting) beaver's tail
- (Western Lublin, Eastern Lublin, Lublin Voivodeship) leg rest (front part of a carriage where the driver holds his legs)
Declension
Declension of kielnia
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kielnia | kielnie |
| genitive | kielni | kielni |
| dative | kielni | kielniom |
| accusative | kielnię | kielnie |
| instrumental | kielnią | kielniami |
| locative | kielni | kielniach |
| vocative | kielnio | kielnie |
Descendants
- → Ukrainian: ке́льня (kélʹnja)
Further reading
- kielnia in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kielnia in Polish dictionaries at PWN
- Hieronim Łopaciński (1892) “kielnia”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 205