kindben
Swedish
Etymology
kind (“cheek”) + ben (“bone”)
Noun
kindben n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | kindben | kindbens |
| definite | kindbenet | kindbenets | |
| plural | indefinite | kindben | kindbens |
| definite | kindbenen | kindbenens |
See also
- käkben (“jawbone”)