kistill
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈcʰɪstɪtl/
Noun
kistill m (genitive singular kistils, nominative plural kistlar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kistill | kistillinn | kistlar | kistlarnir |
| accusative | kistil | kistilinn | kistla | kistlana |
| dative | kistli | kistlinum | kistlum | kistlunum |
| genitive | kistils | kistilsins | kistla | kistlanna |
Old Norse
Etymology
Noun
kistill m (genitive kistils, plural kistlar)
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kistill | kistillinn | kistlar | kistlarnir |
| accusative | kistil | kistilinn | kistla | kistlana |
| dative | kistli | kistlinum | kistlum | kistlunum |
| genitive | kistils | kistilsins | kistla | kistlanna |
Descendants
- Icelandic: kistill
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “kistill”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive